DESTINY OF THE LOVE # 4

    DESTINY OF THE LOVE #4

 Hejka kochani! Po pierwsze bo, z wrażenia zapomnimy hehe... Jesteśmy w wielkim szoku, że nasz blog został wyświetlony 2000 razy!!!

 Serdecznie dziękujemy za każde odwiedzinki i każdy komentarz. :)  Nie będziemy was zanudzać dłuższymi rozmyśleniami, bo wiecie mogłybyśmy pisać i pisać.... XD takie jesteśmy szczęśliwe!!! Powiemy jeszcze tylko, że bez was to wszystko nie miałoby sensu. <3 :)  Bardzo, bardzo dziękujemy i życzymy miłego czytania :**

 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Monikę obudziła piosenka „Danza kuduro”, którą miała ustawioną jako budzik telefonu. Spojrzała na wyświetlacz 6:30. Ach... tak, niestety wszystko co dobre kiedyś się kończy, tak było też z jej urlopem. Odzwyczaiła się już od tego porannego wstawania, i szczerzenia do upierdliwych klientów kawiarni „ Lotta Lotos „. Pomimo tego, że wróciła do swojej stałej pracy nie zrezygnowała z bycia modelką dla One Direction. Ciągle pozowała kiedy tylko miała czas. Naprawdę sprawiało jej to przyjemność, te wszystkie zwariowane i śmieszne chwile, które z nimi przeżyła.

Na samo wspomnienie zaśmiała się, nigdy nie zapomni tego biwaku. Impreza to jedno, ale najlepszy moment całego spotkania był rano, kiedy to skacowany na maksa Liam wychodził z namiotu i nie patrząc gdzie idzie poślizgnął się na błocie, a potem leżał jak długi na ziemi. Oczywiście przewrócił przy tym namiot, który został postawiony poprzedniego dnia z wielkim wysiłkiem.

Monika wstała i skierowała się do łazienki aby przygotować się do pracy. Stanęła przed lustrem, próbując ujarzmić swoją „dziką” poranną fryzurę. Kiedy eksperymentowała z którymś już uczesaniem z kolei spoglądając w swoje odbicie przypomniał jej się ten wieczór… Mimo że wiedziała, że taki chłopak nie jest dla niej zabolało ją, kiedy wyszła ze swojego namiotu i zobaczyła rozmawiającego przez telefon mulata. Niby nic, ale kiedy podeszła bliżej usłyszała kilka słów, które nie były przeznaczone dla niej „ Mhh… kocham cię, tak… do zobaczenia wkrótce… pa słońce „. Zapewne skierowane były do ślicznej brunetki, którą widziała z nim w kawiarni. Otrząsnęła się i przemyła twarz wodą. Nie ma co nad tym rozmyślać!! pomalowała się i ubrała, a kiedy skończyła zostało jej niewiele czasu, więc szybko wybiegła z domu.                     

    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Miała już serdecznie dość!! Co za idioci! Do kawiarni przyszli kibice z pobliskiego stadionu, po meczu Arsenalu Londyn i Manchesteru United. Rzadko się to zdarzało, ale jednak. Nienawidziła tego! Znaczy piłkę nożną bardzo lubiła i w ogóle. Ale nie mogła znieść tej bandy upitych i rozwrzeszczanych kiboli panoszących się tu i dokuczających każdej kelnerce, a one musiały być miłe i wokół nich skakać. Podeszła do ich stolika stawiając 3 szklanki zamówionego wcześniej piwa, a kiedy już miała odchodzić poczuła rękę na swojej tali.

- Ej dziunia!! – zaczął, ładnie mówiąc, już lekko podchmielony facet – Może zabawisz się ze mną co?? Pokaże ci jakim jestem dobrym napastnikiem – Obrzydziło ją to, że niby co ten żul od niej chce ?! W życiu!!! Zaczęła się wyrywać i głośno wrzeszczeć. Krzyki były tak donośne, że przyciągnęły uwagę szefa.

- Co się tutaj dzieje ? – spojrzał na zaistniałą scenkę i ściągnął brwi w niezadowoleniu – Rozumiem… Panom już podziękujemy Bob!! – zjawił się wysoki średnio umięśniony ochroniarz, który był raczej na pokaz. Rzadko miał jakąś pracę do wykonania, no może poza noszeniem ciężkich pakunków. Pracował tu tylko dlatego, że był szwagrem szefa. No cóż jednak czasami się przydawał tak jak dzisiaj… Bob „grzecznie” wyprosił wszystkich kiboli. Jeden jeszcze warknął do niej coś w rodzaju „ jeszcze się policzymy „ ale nie zwróciła na to większej uwagi.

- Co za niewychowani łobuzi - tak, szef był dżentelmenem i nie wyklinał – przepraszam cię, ale teraz moja droga proszę wróć do pracy

- tak, dziękuję...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Była naprawdę padnięta, kiedy wychodziła z kawiarni. Do tego pochmurna i deszczowa pogoda wprowadziła ją w stan przygnębienia. Zamykała lokal, kiedy ktoś szarpnął nią mocno tak, że odwróciła się przodem do tej osoby. To znowu on! Ten sam facet, który przystawiał się do niej w pracy! Popchnął ją tak, że stała przy ścianie budynku nie mogąc się ruszyć.

- Co teraz zrobisz kotku? – zaśmiał się szyderczo, a od jego oddechu Monice zrobiło się niedobrze – Krzycz ile chcesz i tak nikogo tu nie ma… - dziewczynie zbierało się na płacz. Jasne że miał rację, ale i tak wyrywała się i prosiła o pomoc. Nagle poczuła, że napastnik oddala się od niej, przez łzy straciła ostrość widzenia i nie rozumiała za bardzo co się dzieje. Zamrugała parę razy i dopiero teraz to zobaczyła. Facet, który ją zaatakował leżał zwijając się z bólu na chodniku, a nad nim o matko! … stał Zayn!. Na jego widok dziewczyna rozpłakał się bardziej.

- Jeszcze raz się do niej zbliżysz chociażby na krok to kurwa pożałujesz !!! – mężczyzna tylko jęknął w odpowiedzi. Dziewczyna była strasznie roztrzęsiona i rozpłakała się na dobre. Mulat szybko podszedł do niej i delikatnie ją objął, głaszcząc po plecach.

– Ciiii…. Ciii nie płacz,… on ci już nic nie zrobi. – Powiedział czule. Po kilku minutach dziewczyna, która już się trochę uspokoiła podniosła głowę i spojrzała w twarz bruneta. Dopiero teraz to zauważyła. Ze skroni chłopaka obficie sączyła się krew. Lekko dotknęła zranionego miejsca, na co ten się wzdrygnął.

 - Bardzo boli? – starała się uśmiechnąć, jednak nie za bardzo jej to wychodziło - Nie jest tak źle… W sumie, to bywało nawet gorzej – Zayn posłał jej uspokajający uśmiech. Jednak później spoważniał, a w jego oczach pojawiło się coś dziwnego, jakby troska i coś jeszcze, czego Monika nie mogła rozszyfrować. – Słuchaj – zaczął – może odprowadzę cię do domu? Będę spokojniejszy. – dziewczyna dziękowała w duchu, że mulat to zaproponował. Potwornie bała się wracać sama, a wstydziła się go o to poprosić. Skinęła głową. Brunet delikatnie pomógł jej wstać, a parę minut później zaczął rozmowę odwracając uwagę nastolatki od nieprzyjemnego incydentu…

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 Stali przed drzwiami od jej mieszkania. Dziewiętnastolatka przekręciła klucz w zamku otwierając drzwi.~

 - Zayn… Emm… może wejdziesz ?? – popatrzyła w twarz chłopaka i wygięła swoje usta w lekkim uśmiechu – No wiesz na herbatę, no i przy okazji zajęlibyśmy się tym... – mówiąc to wskazała na skroń bruneta.

- Chętnie – chłopak uśmiechnął się wchodząc za Moniką do pomieszczenia. Kiedy dziewczyna poszła po apteczkę Malik został sam w salonie i rozglądał się po skromnym, ale ładnie urządzonym pokoju. W rogu stała szafa, obok niej nieduża komoda, a na niej biała orchidea. Na ścianie nad nią wisiało parę fotografii, które od razu przykuły uwagę wokalisty. Podszedł bliżej żeby się im przyjrzeć. Na większości z nich przedstawione były dwie dziewczynki. Jedna starsza, druga nieco młodsza. W tej drugiej Malik od razu rozpoznał Monikę

- Co ty tam tak oglądasz ? – dziewczyna stała z czerwonym pudełeczkiem w jednej ręce, drugą zaś podpierała bok, a jej brwi śmiesznie wygięły się w łuk.

 - Hah… nic takiego. Chociaż słodziutkie miałaś te zaróżowione policzki i sterczące kucyki. – uśmiechnął się na widok dziewczyny, której szczęka opadła prawie do podłogi, a na twarz wpełzł zdradliwy rumieniec. – Hmm… cóż policzki już się zgadzają… może jeszcze ci zawiążemy włosy w te kucyczki ? – nastolatka w szoku zamykała i otwierała na przemian usta w końcu zawstydzona syknęła

- Weź się lepiej zamknij Malik!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Młoda kobieta opatrzyła ranę mulata, oczywiście wstydziła się przy tym niemiłosiernie !! Ale starała się tego nie okazywać. Musiała przyznać, że z tym plastrem na czole wyglądał strasznie seksownie!! Do tego kiedy go zakładała chłopak patrzył na nią z pod rzęs... to było takie pociągające! Nie! potrząsnęła nieznacznie głową, żeby wybić sobie takie myśli. Kiedy znów spojrzała na bruneta dostrzegła rozbawienie w jego brązowych tęczówkach

- Co się tak patrzysz hmm ... ?-  Monice zdawało się że po tych słowach jego uśmiech jeszcze bardziej się pogłębił. prychnęła cicho i powiedziała - jedz to ciasto a ja zrobię coś do picia. -  Teraz Kurtka chłopaka suszyła się na grzejniku, a oni rozmawiali przy ciepłej herbacie. Nagle coś przyszło jej do głowy.

- Zayn wiesz... Nie żebym narzekała czy coś… ale co ty właściwie robiłeś pod kawiarnią o tej porze ?- wokalista zakrztusił się napojem, który właśnie pił.

- Eee… no wiesz ja... – przez chwilę siedział cicho a dziewczyna patrzyła na niego z ciekawością w oczach – Chciałem się zapytać czy zgodziłabyś się żeby przenieść sesję ze środy na czwartek ? – nastolatka posmutniała. No w sumie wiedziała, że on nie przyszedł do niej, ale miała taką małą, cichą nadzieję, że jednak coś do niej czuje.

- Ach oczywiście. Mam wtedy wolne, więc nawet lepiej.

- No dobra, to ja już chyba pójdę. Aaa… słuchaj, dasz mi swój numer, żeby takie sprawy załatwiać przez telefon?

- Jasne. Poczekaj zapiszę ci go – nastolatka sięgnęła po jedną z karteczek do notowania, które leżały na półce i zaczęła pisać. Nie musiała sprawdzać swojego numeru, znała go na pamięć. Uśmiechnęła się do Zayna wręczając zapisek– Bardzo proszę.

- Dzięki. – mulat odwzajemnił uśmiech. Monika odprowadziła chłopaka do drzwi mieszkania patrząc jak zakłada swoje czarne Nike. Nagle brunet podszedł do niej i nachylił się nad jej głową . Stał w bezruchu przez kilka sekund, jakby na coś czekał, a gdy podniosła głowę ten lekko się uśmiechnął i złożył na jej czole delikatny pocałunek. - Dzięki za wszystko! Do zobaczenia w czwartek i uważaj na siebie! – mulat wyszedł z mieszkania, a Monika przez dłuższy czas nie ruszyła się z miejsca ciągle wpatrując się w drzwi.

 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Była 22:49. Dziewczyna położyła się dzisiaj wcześniej, ale jakoś nie mogła spać. W jej głowie kłębiły się róże myśli.”Dlaczego Zayn mnie pocałował ?! Nawet jeśli to było tylko w czoło, to nie powinien tego robić skoro ma dziewczynę,… prawda ?... Może on jednak coś do mnie czuje? … Nie ! opamiętaj się kobieto i nawet o tym nie myśl!” Westchnęła. Naprawdę miała już dosyć tych wszystkich gierek. Usłyszała dźwięk przychodzącego sms’a. Podniosła się na łokciach i sięgnęła po swojego androida. Na ekranie wyświetlał się numer, którego nie znała jednak postanowiła otworzyć wiadomość. Kiedy zobaczyła jego treść, uśmiechnęła się sama do siebie.

             „ Słodkich snów piękna.

Zayn"

 Po jego odczytaniu zasnęła niemal natychmiast tuląc do siebie komórkę.