DESTINY OF THE LOVE #6

                                               

                   DESTINY OF THE LOVE #6

                        Ach witamy ;) oczywiście my sklerotyczki, zapomniałyśmy złożyć wam życzenia na 6 grudnia !! więc trochę spóźnione , ale zawsze. WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO Z OKIAZJI MIKOŁAJEK !!!!

A teraz serdecznie zapraszamy was do czytania nowego rozdziału ! Tym razem o Zaynie. Dzisiaj wreszcie wszystko się wyjaśni ;)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

     Nadszedł czwartek, a z nim kolejna sesja. Monika co wieczór dostawała od Zayna Sms’y z życzeniami na dobranoc. Podobało jej się to...nawet bardzo, tylko że miała jeszcze większy mętlik w głowie, ale teraz szykowała się na sesję plażową i postanowiła choć przez chwile nie zaprzątać sobie tym głowy. Szła właśnie do parku Andersena na umówione miejsce spotkania. Stamtąd mieli pojechać prosto na plażę. Dotarła na miejsce, autobus już czekał. Przywitała się z kierowcą i weszła do środka. Wszyscy byli już obecni, więc mogli jechać. Usiadła jak zawsze obok Nialla, a bus ruszył. Droga mijała im tak jak zwykle, Harry i Lou rozmawiali o czymś zawzięcie, a Niall nie odrywał wzroku od ekranu swojego smartfona. Tylko Liam miał dotrzeć do nich samochodem. Właśnie robił kurs na prawo jazdy i jechał tam z instruktorem. Monika odgarnęła grzywkę, która opadła jej na oczy i ukradkiem spojrzała na Zayna. Miała wrażenie, że ten patrzy się na nią przez całą drogę. Włosy znów przysłoniły jej widok, więc lekko poirytowana, zdecydowanym ruchem odsunęła je na bok. Wtedy napotkała spojrzenie tych ciepłych czekoladowych tęczówek wpatrujących się w nią. Straciła rachubę czasu. Siedzieli tak nie wiedziała jak długo, a żadne z nich chociażby na chwilę nie odwróciło wzroku. Poczuła rękę na swym ramieniu, kiedy spojrzała w tamtym kierunku zobaczyła uśmiechniętego od ucha do ucha Nialla.

      - Hmm ??....

      - Monika próbowała się skupić, aby przywołać chociaż kilka słów wypowiedzianych do niej przez blondyna. Na próżno … chłopak cicho się zaśmiał.

      - Mówiłem, że już jesteśmy na miejscu. Idź się przebrać, Hazza i Lou poszli tam jakiś czas temu, więc powinno być wolne.

      - Ach… tak jasne – rzuciła szybko i zakłopotana wybiegła z pojazdu. „Jakiś czas temu?…  ile ja się na niego gapiłam ?” Weszła do kabiny i przejrzała się w lustrze. Była cała czerwona. Przemyła twarz i przebrała się w kostium. Kiedy wyszła jej miejsce od razu zajęli Zayn i Liam, a ona skierowała się na plażę. Nie śpieszyła się, Harry pewnie będzie chciał się z niej ponaśmiewać i powie coś w stylu : „Ej, ej żałuje że nie mam brązowych oczu, bo podobno laski na ich widok nie mogą nawet mrugnąć, jak myślisz Monika?? ” albo „ Oj mała nie wiedziałem, że Malik ma takie hipnotyzujące spojrzenie „. Była już na części plaży, gdzie miała odbyć się sesja zdjęciowa. Poprawiła ostatni raz strój i ruszyła przed siebie. Miała tylko nadzieję, że Louis chociaż trochę pohamuje Hazze, albo że chłopaki przyjdą wcześniej. Naprawdę nie chciała słuchać wywodów lokatego! Usłyszała czyjś wściekły krzyk. Kiedy podeszła bliżej zrozumiała o co chodzi… Monika stała z bardzo inteligentną miną osoby, która właśnie zobaczyła gadającego psa. Mianowicie szczęka opadła jej do samej ziemi. Dlaczego? Otóż Harry Styles stał za wielkim kamieniem patrząc z mordem w oczach na Louisa trzymającego w dłoni… tak... to chyba były kąpielówki Hazzy.

     - Nie no stary ..... wyłaź stamtąd ! Nikt nic nie zauważy, serio! Takiego mikrusa to trzeba pod lupą szukać!!! - wykrzyczał Niall, który ze śmiechu tarzał sie prawie po rozgrzanym piasku. Monika nie wiedziała co zrobić. Iść pomóc Harremu i zabrać bokserki Lou, zacząć się śmiać czy odwrócić się na pięcie i odejść. Jej rozmyślania przerwało silne ramię, które przyciągnęło ją do siebie i dłoń, która delikatnie zasłoniła oczy.

    - Li zrób coś z tym!! - Jasne. Zayn... to był Zayn. O Boże… chłopak pochylił się do jej ucha i wyszeptał cicho. - Poczekaj chwilę… - te słowa sprawiły, że po całym ciele Moniki przeszedł dreszcz. Jakby tego było mało mulat przyciągną ją jeszcze bliżej siebie tak, że czuła wszystkie jego mięśnie. Po jakimś czasie Malik odsunął się, a nastolatka zobaczyła naburmuszonego Louisa siedzącego na piasku i trzymającego się za głowę. Pewnie Harry przywalił mu niezbyt delikatnie. Przeklęty Tomlinson! Nie mógł zacząć uciekać? Tylko musiał oddać im je tak szybko!! Mogliby się jeszcze trochę z nim pomęczyć. Westchnęła i spojrzała na bruneta, ten posłał jej delikatny uśmiech a ona musiała się mocno kontrolować, żeby znów nie utonąć w tych cudownych oczach. Odwzajemniła uśmiech i ruszyła przed siebie.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

     Sesja trwała już od ponad dwóch godzin. Monika pozowała ze wszystkimi członkami 1D poza Zaynem. Nie wiedziała czy ma się z tego powodu cieszyć, czy raczej płakać. Teraz jednak trwała piętnasto minutowa przerwa, z której nastolatka była bardzo szczęśliwa.

    - Chłopaki, jestem głodny chodźmy na jakąś pizzę czy coś.

    - Niall, zanim skończymy wszystkie sklepy będą zamknięte, poza tym nie wiem czy Louis nie będzie miał ochoty zabrać komuś spodni w pizzerii.

    - Liam, nie czepiaj się już!! Przecież nie było nikogo w pobliżu!

    - Tak, poza fotografem, scenografem, a i zapomniałem o makijażystach i Monice. – wszyscy wybuchnęli głośnym śmiechem. No może poza Harrym, który w tym momencie był za bardzo zajęty udawaniem focha.

    - Ej chłopaki – jękną Niall – To co z tą pizzą?. Plooose... – Dziewczyna miała wrażenie, że blondyn zrobił oczy słodkiego szczeniaczka, który prosi o podrapanie po brzuszku.

    - Chłopaki jak Niallowi tak bardzo zależy to jedźcie do jakiejś knajpy, a ja zostanę z Moniką i później zabiorę ją na jakąś kawę albo coś…

    - Pff… jasne geniuszu! Niby czym chcesz wrócić?! – tak Styles zdecydowanie miał dzisiaj zły dzień. Zayn tylko się uśmiechnął.

     - Myślałem, że Liam będzie tak miły i pożyczy mi swój samochód – po chwili ciszy chłopak odpowiedział.

    - Jasne, tylko z łaski swojej nie wjedź na najbliższe drzewo.

    - Li, bo się obrażę! – znów wszyscy wybuchli śmiechem.

    - No wiesz, sam niedawno zdałeś prawko. W tej chwili jedynymi doświadczonymi kierowcami są Lou i co dziwniejsze Harry. - wspomniany chłopak prychnął cicho.

    - No dobra, to my się zbieramy powodzenia w pracy!! -  Fantastycznie!... Tak to był sarkazm!! Z jednej strony genialnie, z drugiej musiała się jeszcze bardziej kontrolować!!. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

     W tej chwili Monika wyzywała w myślach scenografa, który wymyślił sobie, że ona i Zayn powinni stać bardzo blisko siebie i najlepiej jakby się przytulali!! Dziewczyna naprawdę miała ochotę zabić tego gościa! Nie mogła się skupić, rozpraszały ją ręce mulata, które obejmowały jej pas i perfumy, którymi był spryskany. Więc kiedy Fotograf łaskawie zadecydował, że wystarczy mu już zdjęć zadowolona odsunęła się od wokalisty z westchnieniem ulgi.

    - Przebierasz się, czy zaszczycisz mnie takim widokiem? – Monika odskoczyła jak oparzona, kiedy poczuła głos przy swoim uchu.

    - Emm.. p...przebiorę się - Zayn śledził wzrokiem ruchy oddalającej się brunetki. A gdy lustrował każdy fragment jej prawie nagiego ciała, uśmiech na jego twarzy poszerzał się jeszcze bardziej.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

     Pół godziny później jechali już do domu. Panowała między nimi niezręczna cisza. Było późno, więc Zayn zaproponował, że pojadą na kawę do jego domu, żeby zrewanżować się za ostatni raz. Monika nie mogła się sprzeciwić, choć bardzo próbowała. Nagle poczuła, że samochód się zatrzymał i już miała odpinać pasy, ale poczuła dłoń na swojej ręce. Kiedy podniosła wzrok zobaczyła oczy chłopaka wpatrujące się w nią. Szybko spuściła głowę i w końcu odważyła się powiedzieć.

      - Zayn, daj sobie już spokój. Wiem, że masz dziewczynę, a ja nie mam ochoty zagłębiać się w takie uczucia…

      - Hmm ? – Mulat uniósł brwi w geście niezrozumienia – O czym ty mówisz? Nie mam żadnej dziewczyny.

      - Nie kłam!! – Monika wykrzyczała to na całe gardło – Widziałam was w kawiarni, słyszałam jak rozmawialiście przez telefon!! Nie zawraca się tak do osoby, na której ci nie zależy!! -  Chłopak odsuną się od Moniki, odpiął swój pas i wyszedł z auta. W oczach dziewczyny zebrały się łzy. Stało się... już więcej go nie zobaczy… Jej rozmyślania przerwał dźwięk otwieranych drzwi i ręka, która odpięła jej pas. Brunet pochylił się i wyciągnął ją z samochodu, zamykając drzwi kopniakiem. Postawił na ziemi i przyparł do samochodu tak, że nie mogła się ruszyć.

    - Popatrz na mnie – nastolatka niechętnie spełniła jego prośbę, ze łzami w oczach skierowała wzrok w jego stronę...No po prostu nie mogła patrzeć bez bólu na te cudowne spojrzenie!!.

    - Dziewczyna, długie do pasa czarne włosy, mulatka? O nią ci chodzi? – nastolatka jedynie kiwnęła głową w odpowiedzi, a chłopak westchnął. - Ach.. to moja siostra. – Monika patrzyła na niego wielkimi oczami, jakby w ogóle nie rozumiała co do niej mówi – Jakiś palant zrobił jej dziecko, a później zwiał. Doniya boi się powiedzieć o tym rodzicom, wiesz...są dość surowi. Musiałem jej pomóc. - Brunet delikatnie pochylił się nad nią i zatrzymał tuż przed jej twarzą. - Ale przynajmniej wiem, że ci się podobam – uśmiechnął  się przy tym perwersyjnie  i złożył delikatny pocałunek na wargach dziewiętnastolatki, która już nie protestowała i zaczęła go oddawać. Zayn wziął ją na ręce i zaczął nieść w stronę domu.

     - Jesz ty coś w ogóle? Jesteś strasznie lekka – łzy znów poleciały po jej policzkach, to nie była jego dziewczyna tylko SIOSTRA, SIOSTRA! Byli już w mieszkaniu Malika. Przez całą drogę, którą przebyli Zayn niósł ją na rękach. Gdyby ich ktoś teraz zapytał, jakim cudem mulat otworzył drzwi, nie byliby w stanie odpowiedzieć. Po prostu byli zbyt zajęci sobą. Kiedy tylko weszli do środka Zayn postawił Monikę na podłodze i zaczął scałowywać łzy, które poleciały po jej zaróżowionych policzkach, szepcząc przy tym uspokajające słówka. Był taki delikatny i czuły. Powtarzał tą czynność tak długo, aż nie została ani jedna, po czym odnalazł jej usta i kolejny raz tego dnia połączył je w namiętnym pocałunku. Nagle mulat złapał nastolatkę za pośladki i podniósł, a następnie podszedł do brązowej komody w rogu pokoju i posadził ją na niej. Byli w takim transie, że nie usłyszeli nawet dźwięku tłuczonej lampy, która spadła z mebla. Po pewnym czasie wokalista zjechał pocałunkami na szyję dziewczyny, jednak ta odepchnęła go nieznacznie.

    - Z...zayn ja nie… - chłopak przerwał jej całując delikatnie w czubek głowy

    - Ciii… wiem, nie śpieszmy się, mamy dużo czasu - znów pocałował ją tym razem w czoło, a następnie w policzek. - Kocham cię - oczy dziewczyny zrobiły się wielkie i znów zaczęły lecieć z nich strugi łez.

    - Ja ciebie też – szepnęła cicho i niepewnie dotknęła nosem policzka mulata. Ten tylko uśmiechnął się i podziękował w duchu swojej siostrze, że zaciągnęła go wtedy  do tej właśnie kawiarni. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

     Monika siedziała przed kominkiem i uśmiechała się sama do siebie. Nie mogła uwierzyć w swoje szczęście. Wcale nie chodziło o to, że chodziła z jednym z członków zespołu One Direction, tylko o to że była z chłopakiem, na którym jej zależy...z ZAYNEM, a nie nikim innym. Usłyszała brzdęk patelni uderzającej o posadzkę i głośne przekleństwo dobiegające z kuchni. Od razu skierowała się w tamtą stronę.

    - Co się stało ? – weszła do pomieszczenia i ujrzała mulata w poplamionych kakałem spodniach. - O Boże! – nie mogła powstrzymać śmiechu. Zayn na nią spojrzał.

    - Nie wiem czy to takie śmieszne, jeszcze się okaże, że nie będziesz już miała na co czekać… - zażartował.

    - No to lepiej ściągnij te spodnie a ja pójdę po ręcznik. – poszła do łazienki i namoczyła go w zimnej wodzie. Kiedy była mała i poparzyła się czymś, jej mama zawsze robiła jej okład ręcznikiem zwilżonym w zimnej wodzie. Zaśmiała się, no tak jednak jej rodzicielka miała rację „ Nigdy nie wpuszczaj faceta do kuchni, bo będzie katastrofa”. Weszła do salonu, a na widok który ją tam czekał nie mogła powstrzymać się od śmiechu.

    - Zayn … hahah na serio? – mulat stał przed nią w czarnej koszuli i niebieskich bokserkach, na których narysowane były pieski z kośćmi w pyszczkach. Monika prawie płakała ze śmiechu.

    - Oj cicho bądź – chłopak złapał ją za biodra i przyciągnął do pocałunku. Dziewiętnastolatka objęła go rękami za szyję, a mokry ręcznik spadł na kremowy dywan… ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~